Merry Christmas!

Gek hoor, Kerst zonder je complete familie. Zo anders, het voelt ook niet echt als Kerst. Wel als een hele mooie dag!

Ik word wat stijf wakker. Het is wennen hoor, slapen op een harde ondergrond. We genieten van een prachtige zonsopgang rond 06:00 uur. Het is nog wat frisjes, dus kruipen we nog even terug. Ik heb nog steeds last van mijn hiel en kan er amper op lopen. Dus ik besluit, met pijn in het hart, niet mee te doen aan de hiking van 5 uur in de bergen. Erg jammer, maar het is niet anders.

De meiden vertrekken met de gids Tho en ik ga met Neungh, de chauffeur en de twee Thaise zusjes, eerst naar Chian Rai. Ik koop twee dekens, want de lakenslaapzakken die wij bij ons hebben, zijn echt te koud voor de volgende overnachtingen. De zusjes nemen afscheid.

Ik reis met Neungh verder naar de volgende plek in de bergen bij Doi Chang. We lunchen onderweg. Het eten is heet van temperatuur en erg lekker, fried rice with vegetables.

Ons nieuwe verblijf ziet er top uit. We hebben weer een bed, het matras is echter knetterhard. We gebruiken de aanwezige dekens om op te liggen en de gekochte om onder te slapen. In het huisje hebben we ook een badkamer, zo fijn! Het water is lauw.

Als iedereen weer terug is van de trekking wordt er gerust. Het bleek een zware tocht met veel klimmen en dalen, maar prachtig. Narjolein vond het vermoeiend, maar prachtig.

‘s Avonds eten noedels met stokjes op een plek, waar we genieten van een prachtigezonsondergang.

Bij terugkomst in ons kamp, wordt er een vuur gemaakt, drinken we samen wat en kletsen lekker.

Niet al te laat duiken we ons bed in.